Alsnog Antartica
Blijf op de hoogte en volg Piet
02 December 2016 | Argentinië, Camarones
De eerste landing in Zodiacs was kennelijk bedoeld om aan de procedures te laten wennen. Daarover waren we vooraf speciaal gebriefd. Behalve praktische zaken zoals het in en uit de Zodiac komen vooral ook biosanitatiemaatregelen om Antarcrica vrij te houden van exotische zaden en sporen. Uitgerust met de Parka die we cadeau en de polar boots die we te leen hadden gekregen met een zich automatisch opblazend zwemvest werden we aan land gezet van het 7e continent, waarmee voor een aantal continenthoppers onder de passagiers ook direct het belangrijkste doel van de reis was bereikt. In de daaropvolgende 4 dagen werden we twee maal per dag aan land gebracht of op een eiland afgezet. Daar konden we dan overblijfselen uit het walvisvaarderstijdperk ofwel een pinquinkolonie danwel een mooie gletcherwand bewonderen. Het meest overweldigend vond ik de scenery. Zoals al eerder betoogd laat die zich maar moeizaam beschrijven en zelfs met foto's is moeilijk over te brengen hoe mooi, indrukwekkend, maar tegelijkertijd ook bedreigend en zelfs sinister deze wereld is. Een paar maal kwamen de houtskool- en pentekeningen uit de walvisvaarderstijd die ik ooit gezien heb in herinnering en pas nu besefte ik hoe raak getroffen die waren. Het liefst hadden wij ons vaak afgezonderd om in stilte de atmosfeer over ons te laten neerdalen, maar dat was lastig in aanwezigheid van ruim
100 andere passagiers waaronder 30 Aziaten die vooral akoestisch genieten en iedere foto van de meest epische omgeving met hun eigen beeltenis op de voorgrond vervuilen. De sneeuwschoenwandeling met slechts zes andere passagiers de sneeuwhelling op was voor mij een van de hoogtepunten van de reis. Eenmaal op een prachtig uitzichtpunt aangekomen voelde de gids de stemming perfect aan toen hij ons vroeg de komende vijf minuten in stilte te genieten.
Het voor ons zichtbare dierenleven is tegelijk overvloedig en zeer kwetsbaar. Meer nog dan van deze fauna zelf ben ik onder de indruk gekomen van de invloed die de mens op dat ecosysteem had en nog heeft. Enkele decaden heeft men in het begin van de 20e eeuw uit de natuur geoogst als was het mijnbouw. De belangrijkste reden dat dat is gestopt was dat het niet meer loonde toen een aantal diersoorten nagenoeg waren uitgeroeid. Sommige daarvan hebben zich na een eeuw redelijk hersteld. Bij andere gaat dat herstel maar zeer moeizaam. Nadat de populatie van de grootste walvis, de blue whale, van 300000 terug was gejaagd naar rond de 1000 zijn er nu, 40 jaar na het moratorium op de jacht op walvissen, wereldwijd waarschijnlijk niet meer dan een stuk of 4000. Hoewel de resultaten soms nog zeer pover zijn is die mentaliteitsverandering zelf minstens zo indrukwekkend als de catastrofe die er de aanleiding voor was.
Zeer bijzonder om in een vakantie de Atacama en Antarctica te bezoeken. Beoordeeld aan de jaarlijkse neerslag beide woestijnen, maar van totaal andere aard. Duizenden jaren minimale hoeveelheden neerslag hebben zich geaccumuleerd tot machtige gletchers die soms meer dan 4000 mtr dik zijn. Aan de rand van de Antarctisch wildernis bloeit het zeeleven rijkelijk grotendeels gevoed kril dat we inmiddels grootscheeps wegvagen om het tot veevoeder te verwerken. Toch nog niet veel geleerd van de fouten uit het seal- en whale tijdperk?
Inmiddels reizen we weer 'low budget', kamperen ondanks de patagonische wind en naderen we Peninsula de Valdés beroemd vanwege, walvissen, orca's, seals en pinguïns. We verwachten alleen de laatste aan te treffen omdat de rest onderweg is naar de zomer in Antarctische wateren, waar de meeste nog niet waren aangekomen toen wij er vertrokken.
-
02 December 2016 - 15:41
Peter Bickel:
Wat kan jij toch mooi schrijven Piet. Schrijver als beroep, zou er toch eentje zijn die je moet overwegen.
Jullie hebben wel een zeer mooie, maar voor weinigen van deze aardkloot weggelegd, ervaring mogen beleven: het bezoek aan het zevende continent. Ik kan niet wachten de foto's te mogen aanschouwen en de verhalen te mogen aanhoren. Ik reserveer alvast de beamer, een haardvuur, een paar luie stoelen, een cognac en de sigaren.....;-)
Spijtig om te lezen dat de mensheid haar fouten blijft herhalen, wss zal het winstoogmerk het "geleerde" vertroebelen... -
02 December 2016 - 19:13
Wouter Mout:
Wederom indrukwekkend om je verhaal te lezen ... Laat staan als je dit alles "zelf" mee mag maken ! -
03 December 2016 - 11:04
Koen:
Voorrecht om dit te mogen zien en meemaken. Geweldig!
Overigens Piet ben ik er volledig van overtuigd dat wij mensen slechts 1 ding van de geschiedenis hebben geleerd en dat is dat we niets hebben geleerd van de geschiedenis. -
04 December 2016 - 11:20
Barbara:
Wow! Wat een prachtige ervaring alweer ! En wat fijn dat het jullie gelukt is om deze reis te maken, dat je een plek kon vinden om mee te varen. Waarschijnlijk tussen de expedities in best fijn om in wat luxe en goed gevoed bij te mogen komen kan ik me zo voorstellen. Benieuwd naar de volgende etappe, veel plezier nog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley